Borderline times

Borderline Times geeft een heel helder beeld van de tijd waarin we leven. Het is uit 2012 maar nog steeds erg actueel en heb daarom nog steeds op mijn nachtkastje liggen. Sowieso volg ik het werk van Dirk de Wachter. Kijk ook op YouTube. Daar vind je boeiende interviews en lezingen van Dirk de Wachter.

Bij het ontwikkelen van missie & visie is het essentieel dat je goed om je heen kijkt: lokaal, regionaal, nationaal en globaal. Niet alleen trendwatching is belangrijk, ook de maatschappelijke ontwikkelingen zijn een rijke bron waar iedere onderneming of organisatie op aangesloten zou moeten zijn: Waar gaat het naartoe? Waar liggen problemen, en dus ook oplossingen?

Samenvatting

De wereld door de bril van psychiater Dirk De Wachter.
We leven in borderlinetijden. In de psychiatrie is borderline vandaag met voorsprong de vaakst gestelde diagnose. Bovendien is de lijn tussen patiënten en niet-patiënten flinterdun. Zijn wij collectief op weg naar ziekte en ongenoegen? Psychiatrie is de spiegel van de wereld waarin we leven. Dirk De Wachter schetst borderline dan ook als een maatschappelijk ziektebeeld. Eén conclusie staat als een paal boven water: In onze westerse maatschappij zijn de symptomen van borderline niet ver te zoeken. Meer nog, ze kenmerken onze leefwereld. Wij zijn ons brein in de tijd. Gelukkig zijn er andere, meer hoopgevende signalen met vooruitzicht op herstel. Onze wereld lijkt aan een grens te staan. Mensen verzetten zich uitdrukkelijk tegen de symptomen. Hechting, engagement, solidariteit en gemeenschapszin zijn waarden die broodnodig zijn om weerwerk te bieden tegen de huidige borderline-gesteldheid van dreigende verbrokkeling, impulsiviteit en zinloosheid.

Recensie

Tegenwoordig is ‘borderline’ een van de meest frequente diagnoses binnen de psychiatrie. Voor het stellen van deze diagnose zijn minimaal vijf van negen criteria vereist. De Leuvense psychiater en gezinstherapeut De Wachter heeft deze criteria nu gebruikt om zijn maatschappijvisie te beschrijven. Dit omstreden boek is met veel publiciteit ontvangen en wordt soms als de tegenhanger van Swaab (‘Wij zijn ons brein’, 2010) gezien. De schrijver geeft een pessimistische maatschappijkritiek waarin de westerse samenleving zelf ziek is en aan een borderlinebeeld lijdt. De negen hoofdstukken zijn lezenswaardig en de auteur blijkt zeer belezen. Toch ontbreekt voldoende zelfkritiek, wordt er geen richting voor een oplossing gegeven en gaat het niet over de borderline-aandoening bij patiënten. Ondanks overdrijvingen onconventioneel en confronterend. Een boeiend boek dat tot nadenken en tegenspraak oproept.

M.A.M. Bomhof, neuroloog-psychiater

No Comments

Sorry, the comment form is closed at this time.